Ανάλογα με την ντοπιολαλιά, τα τοπικά ιδιώματα ίσως και το υλικό από το οποίο φτιάχνονται, οι κατσούνες παίρνουν διάφορα ονόματα. Στο άρθρο που ακολουθεί θα δούμε διαφορετικές ονομασίες για τα παραδοσιακά μπαστούνια που στην Κρήτη τα λέμε κατσούνες. Οι πηγές μας προέρχονται από επίσημες αναφορές στο διαδίκτυο, αλλά και τους φίλους μας οι οποίοι συμμετείχαν, απαντώντας στο σχετικό μας ερώτημα στο Facebook.
Πες μου λίγο Κάτι….
Εσένα στο χωριό σου , πως την λέτε την κατσούνα;
Αν γνωρίζεις κι εσύ διαφορετική ονομασία που δεν έχει ειπωθεί στο άρθρο μας, άφησε την σε σχόλιο στην παρακάτω ανάρτηση 👇
Δεν υπάρχει εποχή στην ελληνική ιστορία που να μην συναντάμε την κατσούνα. Από την αρχαιότητα και τον Θεό Πάνα , τον τραγοπόδαρο θεό των βουνών και των δασών που πότε «φωτογραφιζότανε» με το σουραύλι του και πότε με την κατσούνα του, ως τους πρώτους χριστιανούς και τον Ιωάννη τον Πρόδρομο που εμφανίζεται σε κάποιες εικόνες με αυτήν στα χέρια.
Και φυσικά στα επόμενα χρόνια ως σήμερα, οι κατσούνες είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής και σε κάποιες περιοχές και της καθημερινότητας των πολιτών. Αυτό που αλλάζει είναι η ονομασία.
Στην Κρήτη την λέμε κατσούνα όμως στη χώρα γενικά, το δυνατό ραβδί με την γυριστή κι ενίοτε περίτεχνη λαβή θα το συναντήσουμε με διάφορες ονομασίες.
Αξίζει βέβαια να σημειώσουμε πως στην Κρήτη συχνά η κατσούνα ονομάζεται και βέργα, προφανώς εξαιτίας του μακριού ίσιου και λεπτού κορμού της, ενώ σε κάποιες περιοχές του νησιού καλείται και χουρχούδα, αν και αυτή η ονομασία παραπέμπει περισσότερο στα φονικά όπλα των τουρκοκρατούμενων Κρητών.
Η πιο συνηθισμένη ονομασία είναι η γκλίτσα. Σε μια βόλτα στα χωριά της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Ηπείρου κανείς θα την συναντήσει κι ως αγκλίστα ή κλίτσα, κλούτσα ή αγκλούτσα.
Με την ονομασία γκλίτσα θα την βρείτε και στην Εύβοια ενώ στο Ασπρονέρι Διδυμότειχου ονομάζεται κρανιά- μάλλον εξαιτίας του δέντρου που δίνει και το ξύλο από το οποίο πολύ συχνά φτιάχνονται οι κατσούνες και από το οποίο σύμφωνα με τον Παυσανία ήταν φτιαγμένος ο Δούρειος ίππος.
Από το όμορφο νησι της Σάμου μας την είπαν σαν Στραβολεκα.
Την ίδια ώρα σε περιοχές της Ηλείας οι κατσούνες ονομάζονται λαγούσες! Είναι φανερό πως οι ονομασίες είναι πολλές. Ανάλογα με την ντοπιολαλιά, τα τοπικά ιδιώματα ίσως και το υλικό από το οποίο φτιάχνονται, οι κατσούνες παίρνουν διάφορα ονόματα.
Όπως όμως κι αν καλείται, η ουσία είναι μια: οι χρήσεις της είναι ανεξάντλητες κι η παρουσία της στις ζωές μας αδιαμφισβήτητη!
Μας είπαν επίσης: Καναπίτσα, Δαβρι, Διχαλόβεργα, Λαγούσια, Κατσουνίκα (Χίος) Μαγκούρα, Γκλίτσα, Ματσούκα (Κύπρος), Κλίτσα, βέργα, κατσούνα, κατσουνικα, καρλικ (Μακεδονία), ραβδί (Φωκίδα), Δάβρι (Λέρος), Στραβολεκα (Σάμος), Στραβολέκι (Σάμος), Βέρκα (Κύπρος), Κατσώνα, Τσιουμακ (Σησαμία Σερρών), Λαγούσες, Πατσουνίκα,
