το κλειδί στη ανάπτυξη.
Η Κρήτη αποτελεί ένα μοναδικό τόπο που προσφέρει την απόλυτη εμπειρία σε οποιοδήποτε την επισκεφτεί. Ακόμα και για εμάς που ζούμε στη δική μας κρητική ρουτίνα, ο τόπος μας, αποτελεί την κύρια πηγή έμπνευσης μας.
Καθημερινά αντικρίζουμε εικόνες που θα πρέπει να μας δημιουργούν έμπνευση στο να δημιουργήσουμε. Συγκεκριμένα να μάθουμε να δημιουργούμε ξανά κρητικά προϊόντα, όπως η κατσούνες, ρακί, σαρίκια, βούργιες και πολλά πολλά άλλα, πάντα με παραδοσιακό τρόπο, αυτόν πρέπει να μάθουμε κι αυτόν να διατηρήσουμε ζωντανό.
Εκτός από τη φυσική ομορφιά του νησιού, η οποία αναγνωρίζεται παγκοσμίως και ποικίλει ανά περιοχή, ο Κρητικός πλούτος περιλαμβάνει και την παράδοση. Η Κρητική παράδοση επεκτείνεται σε πολλούς κλάδους όπως το τρόπο ζωής, τα έθιμα, τους κρητικούς χορούς, τα προϊόντα, αλλά και τη διατροφή μας.
Όλα τα παραπάνω τα έχουμε αμελήσει με την εξέλιξη της βιομηχανίας. Όμως αν θέλουμε να πετύχουμε την ανάπτυξη του τόπου μας, τότε πρέπει υποχρεωτικά να εστιάσουμε στη παράδοση και τη κουλτούρα μας. Το όμορφο τοπίο, είναι δώρο για εμάς, το οποίο πρέπει να εκμεταλλευτούμε, γιατί πολύ απλά το όμορφο τοπίο υπάρχει κι αλλού, η κρητική όμως κουλτούρα, είναι κάτι που δε μπορεί να αναπτυχθεί πουθενά αλλού.
Είμαστε τυχεροί για το δώρο που λάβαμε, αλλά δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε σε αυτό, μπορεί να μη χρειάστηκε λόγο της γεωγραφικής μας θέσης και ομορφιάς να δουλέψουμε σκληρά για τον τουρισμό, ωστόσο τώρα δε πρέπει να επαναπαυόμαστε πρέπει να κοπιάσουμε για να μάθουμε και να προβάλουμε ξανά την παράδοση, αλλά και τη κουλτούρα μας.
Ο συνδυασμός του φυσικού τοπίου και της παράδοσης, θα μας βοηθήσει να αναπτυχθούμε σωστά χτίζοντας τις κατάλληλες βάσεις. Είμαστε ένας λαός φιλόξενος, με χιούμορ, με έθιμα, με παράδοση, όλα αυτά είναι τα στοιχεία τα οποία πρέπει να διατηρήσουμε για να ξεχωρίσουμε, όσο δύσκολο η εύκολο θεωρείτε πως είναι αυτό.
Καλύπτουμε μια τεράστια ποικιλία προϊόντων που είναι όλα ξεχωριστά, γιατί οι πρόγονοι μας αφιέρωσαν αρκετό χρόνο για να βρουν το τρόπο δημιουργίας τους. Χρόνος που κατά κύριο λόγω ήταν ποιοτικός, γιατί εκείνα τα χρόνια, ο ντόπιοι δημιουργούσαν για να επιβιώσουν και όχι για να κάνουν μαζική παραγωγή και να αυξήσουν τα πλούτη τους, οπότε στόχευαν στην ποιότητα.
