Το Ηalloween έγινε μόδα στην Ευρώπη και τα τελευταία χρόνια έγινε τάση και στην Ελλάδα αλλά με διαφορετικό τρόπο από τις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα δεν γιορτάζεται με χτυπήματα στις πόρτες για κέρασμα. Ωστόσο, όλο και περισσότεροι το γιορτάζουν με μεταμφιέσεις, εκδηλώσεις, happenings και σίγουρα πολλά γλυκίσματα.
Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει περίπτωση να δει κανείς παιδάκια ντυμένα με τρομακτικές στολές να χτυπάνε τις πόρτες ζητώντας κέρασμα ή απειλώντας με φάρσα.
Ολοένα και περισσότεροι Έλληνες τελευταία, κάνουν δειλά-δειλά τα βήματά τους και ντύνονται στο Halloween ενώ και τα bars, τα clubs και τα εστιατόρια διοργανώνουν κάποια events ή πάρτι.
Το Halloween γιορτάζεται επίσημα κάθε χρόνο στις 31 Οκτωβρίου, την παραμονή της γιορτής των Νεκρών/Ψυχών και στην ουσία αποτελεί ένα συνδυασμό των λέξεων All-hallow-even (Παραμονή όλων των αγίων).
Η γιορτή έχει τη ρίζα της στους εορτασμούς που πραγματοποιούσαν οι Κέλτες για την ολοκλήρωση της συγκομιδής και τη μετάβαση στο χειμώνα, με κυριότερο τον εορτασμό του Samhain. Με το Halloween ξεκινά η τριήμερη κάθαρση όλων των ψυχών, η οποία είναι αφιερωμένη στην ενθύμηση των νεκρών, είτε είναι άγιοι, πνεύματα, μάρτυρες ή πιστοί που αποδήμησαν.
Οι τρομακτικές στολές και γενικά η λατρεία στην κουλτούρα του τρόμου τις μέρες αποσκοπεί στο να τρομάξουν τα πνεύματα. Την παραμονή του Samhain, τα πνεύματα όσων είχαν πρόσφατα πεθάνει μπορούσαν να ξαναμπούν στα σώματα των ζωντανών. Καθώς τα όρια μεταξύ ζωντανών και νεκρών δεν ήταν ευδιάκριτα, οι Κέλτες έσβηναν όλα τα φώτα στα σπίτια τους και έτρεχαν στην πόλη φορώντας τρομακτικές στολές προκειμένου να απομακρύνουν τα πνεύματα.
Γιατί γιορτάζεται την 31η Οκτωβρίου;
Το Halloween αποτελεί εξέλιξη μιας αρχαίας Κελτικής γιορτής. Γιορτάζεται -κυρίως σε ΗΠΑ και Καναδά- όλο τον Οκτώβριο με αποκορύφωμα την 31η Οκτωβρίου. Οι Κέλτες θεωρούσαν ότι η μέρα αυτή σημάδευε το τέλος της συγκομιδής και την αρχή του χειμώνα. Παράλληλα, η μεταβατική περίοδος από το φθινόπωρο προς τον χειμώνα θεωρείτο ως μια είδους γέφυρα μεταξύ των ζωντανών και των νεκρών.
Ο μύθος πίσω από το έθιμο της… κολοκύθας
Το έθιμο της κολοκύθας έχει ρίζες σ’ έναν παλιό ιρλανδικό μύθο, αυτόν του τσιγκούνη Τζακ, ο οποίος κάποια μέρα έπεισε τον διάβολο να μεταμφιεστεί σε κέρμα, προκειμένου να αποφύγουν να πληρώσουν στο μαγαζί όπου βρίσκονταν. Κάθε φορά όμως που ο διάβολος ήταν να επανέλθει στην αρχική του μορφή, ο Τζακ τον κρατούσε παγιδευμένο δίπλα σ’ έναν σταυρό και για να τον ελευθερώσει, του ζητούσε πάντα αντάλλαγμα.
Όταν ο Τζακ πέθανε, πήγε στον παράδεισο όμως ο Θεός δεν τον δέχτηκε. Έτσι τον έστειλε στην κόλαση αλλά ούτε και ο διάβολος τον ήθελε. Τον έδιωξε λοιπόν, αλλά του έδωσε ένα κάρβουνο για να μπορεί να πορευτεί μέσα στη νύχτα. Ο Τζακ σκάλισε τότε ένα ραπάνι (είχε πάντα μαζί του καθώς ήταν ένα από τα αγαπημένα του λαχανικά), και έβαλε μέσα το κάρβουνο. Από τότε, περιπλανιέται στον κόσμο, μη μπορώντας να βρει κάποιο μέρος να αναπαύσει την ψυχή του… λέει ο μύθος.
Σε κάθε Halloween οι Ιρλανδοί σκάλιζαν ραπάνια, πατάτες και κολοκύθες, έβαζαν μέσα ένα κερί και τα τοποθετούσαν κοντά σε παράθυρα, για να κρατούν μακριά τα κακά πνεύματα. Κάπως έτσι έμεινε μέχρι σήμερα… το έθιμο της κολοκύθας.
πηγή: www.ieidiseis.gr/
